Kýlýçlarýn gölgesine vurdum yumruðu
Ha dedi, ha dedi önüme düþen þeytan
Tutturdu yüreðim ölüme kalmaz bu ferman
Sýk yaþamýn fareciklerini dua oku gölgelerin ölümüne
Takýldý on bin cengâver, gölgemde kan var, haydi el ver
Her terime düþen okyanus, karakuþa balýk verirken
Haydi, atýna mahmuz vuran kahraman,
Ýmanýma þahit sadece þeytan
Kahrýný gördüm, inkâra dua ederken mücevherat
At, zindanlarda kalan yanýmý, ne duruyorsun at
Ebcedim sakat, hürriyeti kaside kaside yumruðumla düzdüm
Ýstemem ýslahat, kýrbaç baþýnda uyumak
Haydi satalým bin bir elem, Hacivat zincirliyken
Meddahýn koca havlusu kanýmla gözlerinde devþirirken
Satalým doðmamýþ yumruklarý, doðacak adýmlarý.
Yakýþmaz, yakýþamaz,
Yakýþmamýþtý þairime
Zulmü çekmek basit de doðmamýþa kefen biçmek
Zor, toku doyurmak kadar
Karagözle ölmek kadar…
Resim: Hüseyin Avni LÝFÝJ
(1886 - 1927)