Bulutlarýn kederinden aðladýðý bir sonbahar akþamý, dolaþýrken bir mayýs sokaklarýnda. Anlýyorum bir kez daha gerçeði; Sokaklarda kimse yok benden baþka Yalnýzým kederli sonbahar akþamýnda. Nerde o inançlý kalabalýk ve nerde hýrçýn bir aslan gibi meydan okuyan Fýrat’ýn çocuklarý. Her yer sessiz mi sessiz! Sebebini anlamadýðým bir þekilde. Savaþlarýn yaþandýðý o soðuk mu soðuk eylül akþamýnda; Sadece kederli bulutlarýn hýçkýrýðý ve artýk görün aydýnlýðý diyen bir ýþýk. Çaresizce beklemek yok! Yakýn güneþin derinden yollayacaðý ýþýk…
Ferhat Karaaðaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
elçi34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.