Hayattan büyük þeyler istemedim
Beklemedim hiç kimseden olmazý
Herþeye raðmen bambaþkaydý
Yaþadýklarýmýn tadý…
Her zaman az ile yetindim
Çokta gözüm olmadý
Bazen kalbim sitem etsede kendi kendime
Bu dilim kimseyi suçlamadý…
Mutluluklarým az oldu belki
Ne isyan ettim, ne de ölüm diledim
Acýlarla piþerek öðrendim
Yaþamýn kýymetini
Mutluluðumu kendimce yaþadým
Herþeye raðmen yine de mutlu kaldým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.