dermaný kalmadý ömrümün ormanda yeþeren çiçek kadar gölgede kaldým... aðaçlar kapatmadý üzerimi sendin... dallarým býraktý ilk önce yaþama sevincini direnmekteyim herþeye raðmen bir gün affedersin diye beni.... Sosyal Medyada Paylaşın:
gölgesiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.