Bu þehrin akþamý çöker üstüme Zaman hazan olmuþ, Hüzün hasat. Sevgiler ayaða düþmüþ, Ýnsanlýk fikirde olmuþ küme, Kelimelerde cümle düþmüþ, Mevsimlerde yaz üþümüþ, Güleç yüzlerde, Yürekler fesat.
Fikirsizin fikri olsaydý fikrime uyar, Þeytan kýlavuz, Ham akýlla felsefe. Ýnsan bu hale gelince, Ne yürek titrer, Ne de vicdan duyar. Pýsýrýk züppelerse, Zulmü alkýþlar, Yüzlerde yapmacýk esefle.
Bin dereden su getirir, Cahilin çokbilmiþi. Dil ile uslanmayaný etmeli tekrir, Kendince sebepler, Aklýn gidiþ geliþi. Tekrir ile uslanmayanýn hakký kötektir, Al sana en bariz akýl oyunu, Zýrcahilin çokbilmiþi..
Ey fýr, fýr dönen dünya, Diriler, ölüler kime yetmemiþ. Zýp, zýp akýlla hümanist güya, Köpek sevmekten, Bebek sevmeye fýrsat bulamamýþ. Ýþte bu akýldan yoksun yuvarlak baþlarýn, Kurduðu yenidünya düzeniymiþ.
Jale KESKÝN/ÝSKENDERUN Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.