)(-)(-)(-FİRUZE-(-6-)-)(-)(-)(

Kurumuþ bir yaprak buldum Firuze
O kuru yaprak da göz yaþlarý var
Bitek yalýsýnda Halil Ýbrahim
Onun da daðlara yaslanmasý var
Bir sevda türküsü esiyor serde
Tuna boylarýnda atan bir yürek
Ayrýlýk hasreti esiyor deli
Gün gelir bu hasret biter diyerek

“Nasýl yar diyeyim ben böyle yâre
Mecnun edip çöle saldýktan sonra
Âlemin baðýn da bülbüller öter
Nidem benim gülüm solduktan sonra”
Ah bu türküler caným, yaralar beni
Hele sen yumruðu vur döþün üste

Yine bak baþýmda yel deli, deli
Uyku yok gözümde gittin gideli
Çaðla deli gönül sen hele çaðla
Kaybol git hasretin çýðlýklarýnda
Boþ bakýþlarým da buz tutar umut
O kara gözleri sen gel de unut
Atarým kendimi karanlýklara
Zýndan karasýnda kaybolmak için

Ey Firuze nedir senden çektidiðim
Yetmedi mi kanlý yaþlar döktüðüm
Yýllar oldu yollarýna baktýðým
Bir kayaya yosun olsam çürürdüm
Demir olsam pas tutardým erirdim
Sevdalýnsam seni bir kez görürdüm
Çekip gitsem deli poyraz yel olsam
Toprak olsam,yaþadýðýn il olsam
Bahçende de yeni açan gül olsam
Sever miydin bir bebeye dil olsam
Ah firuze bilmiyorsun çektiðim
Yetmedi mi kanlý yaþlar döktüðüm

Gelem desem bilmiyorum yerini
Kim söndürür yüreðimde hârýmý
Geçen yýllar verin artýk yârimi
Þimdi artýk viraneyim hastayým
Ey Firuze yýllar yýlý yastayým
Gün olup da tutamazsýn elimi
Duyacaksýn eller bulur öümü

Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz




Sosyal Medyada Paylaşın: