YAĞMUR

Yaðmur, yað desem yaðmaz,
Susuz gönüllere aðmaz,
Sularýný boþalt desem, boþaltmaz.
Ýlahi emirden baþka adým atmaz…
Sen, emir veremezsin bir avuç suya,
Söz geçiremezsin, birtecik damlaya,
Hüzünle çaðlayan gözyaþýn aðlar,
Sularýn kalbine akar da akar,
Sonra bir sýzý baþlar yaðmurla,
Eller semaya açýlýr gururla,
Ot, çöp, aðaç, bin bir türlü canlý,
Aðzýný açar, bir damla suya…
Sense ayaküstünde keyif çatarsýn,
Yerde gökte ne bulursan atarsýn,
Küstah bir lafýzla baþlarsýn;
“Yaðmurlar yaðmasýn, sular akmasýn,
Akvamý beþer, aðzýný açýp bakmasýn.”
Gölekteki kurbaðalar baðýrýr!
Sivrisinekler kanat çýrpar,
Sinekler, arýlar výzýldar,
Bir damla su yutabilmek için…
Çayýrlar, çimenler gözü yaþlý,
Tarlada ekinler ceylan bakýþlý,
Güneþ kýzgýn ve öfkeli,
Bulutlar can simidi taþýr,
Dudaklar çatlak ve kan rengi.
Yaðmur, sen böyle bir anda geldin,
Yüce Allah’ýn rahmetini, bereketini,
Susayan bütün gönüllere verdin.
Sen inkâr edeni ve nankörü boþ ver,
Aldýrma onlara, anlamazlar yaðmuru,
Sudan, selden; çileden, acýdan hamuru.
Onlar dünyevi iyi keyif çatarlar,
Fakir fukaranýn arkasýndan atarlar,
Haramý lop lop diye yutarlar,
Pamuk ipliðiyle iktidar kurarlar,
Masum insanlarýn sýrtýnda,
Asalak gibi yuva yaparlar,
Fakirin bir damla suyuna,
Aç gözlerini dikerler…
Yaðmur, sen içimdesin ýlýk ýlýk,
Seninle mutlu oluyor denizdeki balýk,
Çimenlere, ekinlere, otlara aðaçlara,
Hayat verdin, bütün ölü ruhlara.
Göllerin, göletlerin, gölcüklerin,
Irmaklarýn, çaylarýn derelerin,
Seninle bayram eder,
Hayat ilahi bir nizamda akýp gider…
Solucanlar, köstebekler dans eder,
Kurbaðalar, yaratanýna þükreder,
Sularýn hep derelerle kucaklaþýr,
Senin can suyun ölü ruhlara ulaþýr.
Sen geldin, hayat geldi, yaðmurum,
Bir damla suyunla yoðruldu hamurum...

12.06.2007
Yukarý Çulhalý
Akdaðmadeni
Sosyal Medyada Paylaşın: