kerpiç duvarlarýný ellerimle ördüðüm özlem kalemde
memleket sancýlarý doðuruyorum
ürkek bir kuþ içimde sessiz,
kanatlarý vuruyor yüreðime
acýdan ölüyorum...
bir rüya görüyorum
eteklerine kýz kulesi takýlmýþ melek
yangýn akþamlarýnda
bütün yoksulluðunu topluyor þehrin
yaðmur dökülüyor gözlerinden
ben ýslanýyorum…
saçlarýna ak düþmüþ bir kadýn
alnýma dökülen yazgýmý dürteliyor
parmak uçlarýnda biriken
k/an izleri
hayatýn kýyýsýnda dolaþýyorum diyorum, býrakma
tut ellerimi
düþ gebesiyim,
sendeliyorum...
boðazýmda koca bir ilmik yutkundukça
çöl ortasý susuzluðum yakýyor
doðduðum topraklarýn
sevdasýndayým,
açým…
dilimde keskin bir býçak, ne desem önce kendim kanýyorum
bölük pörçük zamanda
kül rengi rüyalarýn ortasýnda bir çift göz karasý
gönül yarasý
avuçlarýmda dökülmüþ dualar
soluðumda
mavi bir düþ
…..
geceyi örtüyorum aðýrlýðýnca bedenime
sabahý uyutuyorum…
YILDIZ