kýzýla boyanmýþ þehrin yorgun kalabalýðýnda
bir þehir kadar yalnýzým
sensiz
ve sana dair derin maviliðimde
son kez yüzdürüyorum gülüþlerini
oysa
gamzelerinden kana kana içmiþtim
hayatýn her zerresini
ne çok þiirler astým gecelerimin karanlýðýna
ve kuraklarýma ne çok sen yazdým bir bilsen
nice med cezirlerim oldu çöllerimin koynunda
ama hiç açmadý gözlerindeki menekþeler
oysa
ne çok sen yaðdýrmýþtým düþlerime
kalemimin ucunda hep sen
sen ki bana son nefesim kadar yakýn
ölüm kadar gerçek
korkmuyorum
yakýn yýldýzsýz gecelerimi
þiirlerimi ve tutsak düþlerimi
hasretinle büyüttüðüm fýrtýnalara
savurun küllerimi...
D.M
07/06/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.