Bir þiir hayladýðýnda göðüs kafesimden
Ýzzetli gölgesiyle büyür yüreðim
Ama mahcup ama suskun biraz da kýrýlgandýr
Zamanýn kaygan yüzünde
Fýrdöndü öfkelerinden arýnmýþ meydanýyla
Kuþatýr kendi dünyasýný
Suyu bükerek içer
Ekmeði derin tadar damaðý
Kanýksamasýz bir küçük mutluluktan da
Ýçi cýzlatan boðumlu hüzünlerden de geri kalmaz
Her demi safiyane bir hayal
Her dalý tutulasý gerçektir
Bir uzaðý baktýrýr gözlerime
Damarlarýmýn yolcusunu dinletir an gelir
Konu komþuyu hatýrlatýr
Aklýmýn çeperinde duran bazý fikirleri
Mesela;
/
Yol geçen hanlardan kalkýp gidenleri
Ve gelip sabit duranlarý
…
Erek
Ben acýmý köreltmeden sahteliklerle
Ya da sevinçlerimi içime hapsetmeden gerçeksi kelimelerle
Söylenmek isterim hayata
Ýntizar
Þiir ince parmaklarýyla okþayan bir el gibi baþýma deðmediðinde
Bir tokat gibi yanaðýmda patlamadýðýnda
Günümü demlemediðinde heyecanlarýyla
Nefesime katýlmak istemem asla
Niyet
Þiir fýsýltýlarýný doldurup kulaklarýma
En hýnçlý kelimeleri katýp avazýma
Her enleminde ve her boylamýnda gezinmektir muradým
Dünya denilen bu mahpushanede