Müze Yaptım Bu Evi...

Bedenim gibi yorgun-argýn
Daðlarýn arkasýndan süzülürken güneþ
Iþýklar göz kýrparak çekilir /yavaþ yavaþ gözlerimden
Ardýndan bir mahkeme kurulur
Güneþin battýðý yerde...
Devir-teslim töreni baþlar gece ile gündüzün
Çarmýha gerilir suya düþen hayallerim
Kafam karýþýr dayanamam
Bir kýzýl kýyamet kopar içimde...
Bu seferde fýrtýnalar alýp götürür
Senli düþlerimi...kala kala yalnýzlýðým kalýr bana
Sonra anýlar tutar ellerimden
Doðrulurum uzandýðým koltuktan
Geçmiþ günlerden yadigar
Duvarda asýlý deniz manzaralý bir çerçeve iliþir gözlerime
Bir gün batýmýnda çekilmiþ...
Ortada bir sehpa
Üzerinde en son devirdiðimiz kadehler
Hala üstünde duruyor rujlu dudak izlerin...
Þurasý yatak odamýz yerlerde serili eski bir kilim
Üzerinde gülüyor resmin ...
En çokta senin bu halini seviyorum
Gülen gözlerin rahatlatýyor beni
Bir nebzecik olsun...
En son giydiðin gecelik gardropta
Saklýyorum onu kokun üstüne sinmiþ...
Ne yana baksam hatýranla dolu her yer
Anýlar dün gibi capcanlý ve taze
Sen gitsende satmam bu evi
Her odada senden bin hatýra gizli...
Aslýnda ben yalnýz deðilim gördüðün gibi
Bir avuç hayalini koynuma alýp /sit alaný ilan ettim bu evi
Kendime özel müze yaptým
Bir ömür bekçisiyim senden kalan eserlerin...

Sosyal Medyada Paylaşın: