Şehir Yandıktan Sonra
Kanadý kýrýk bir kuþ gibi düþtüðümde
Kartal diye anmayýn beni.
Baktýðýnýzda dað gibi görünürüm
Dokunup da yýkmayýn beni.
Koca bir þehir yandýktan sonra
Lir çalýyor sanmayýn beni.
Dostuz halinden anlarýz diye
Gözüme bakarak aðlatmayýn beni.
Þehir nasýl çökerse çöktüðümü görmek için
Gözlerime bakmayýn benim
Bir yýlan ýsýrýðýný aðzýnda nasýl saklarsa
Yaramý saçarým sanmayýn beni.
Oysa hep bir umuttu yarýna baktýran
Mavimi siyaha sattým sanmayýn beni
Bir gülüþtür istediðim benim
Yabancýdýr diye ele katmayýn beni.
Zordur bilir misiniz caný yanarken insanýn
Bir þey yokmuþ gibi gülmesi
Güldüðüme bakýp da unuttu diye
Ey dostlarým yabana atmayýn beni.
Dosttun dostluðu acý gündedir
Hatýraný yad etme diye açmadýk aðzý
Sanman ki nazarýn deðer söze nazý
Yaptýðýnýzý unuttum sanmayýn beni.
M.S./2009
KAHRAMANMARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.