SÜRGÜN ŞEHİR
Sürgündüm þehre yaðan yaðmurlarda
Talan olmuþ düþlerin bekçisiydim
Kimse bilmedi üþüdüðümü temmuzda
Varým yoka yokum hiçe döndüðünde anladým
Ýnsanýn tek yaþayýp tek öldüðünü.
Ondandýr þehirler geceleri hep karanlýk olur
Aynalar yollara küs, aydýnlýðýndan utanýr
Aðaçlarýn neden ayakta öldüðünü
Annelerin neden saçlarýný ördüðünü
Ve babalarýn damlarda çürüdüðünü
Çok geç anladým, insanýn da öldüðünü
Þafaklarýn beyazlýðýnýn þakaktan olduðunu
Ondandýr kýþ aylarý hep soðuk geçer
Kar yaðmaktan utanýr da insan tepeler.
Anne, þimdi çektiðim sancý doðumuma eþ mi?
Ölüm, insanýn alnýnda söyle kardeþ mi?
Kuþ ölse ansýzýn kafeste nasibi leþ mi?
Söyle anne, senin de arkadaþlarýn vefasýz mý?
Sýrtýndan vurulan hep iki kere býçak mý?
Cana hüzün deðdi, yapraklar hâlâ güz mü?
Dostluk tanýðý göz mü yoksa söz mü?
Sürgünlüðümü duymasýn ne hancý ne de yolcu
Bitti bitiyor nefes, hayat denilen uzun koþu
Dost el vermedi, çýkamadým ki yokuþu
Söyle anne, senin de arkadaþlarýn yok mu?
Söylemek dururken nasibin hep sus pus mu?
Sustum insanlarýn þerrinden korkarak
Yaþadým hep daðlara bakarak.
Anne, þimdi çektiðim sancý doðumuma eþ mi?
Ölüm, insanýn alnýnda söyle kardeþ mi?
Kuþ ölse ansýzýn kafeste nasibi leþ mi?
Söyle anne, senin de arkadaþlarýn hayýrsýz mý?
Sýrtýndan vurulan hep iki kere býçak mý?
Cana hüzün deðdi, yapraklar hâlâ güz mü?
Dostluk tanýðý göz mü yoksa söz mü?
M.S./2009
KAHRAMANMARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.