Yas zamaný mý?
Ezbere bildiðim her þey yitik
Ýstifa ediyor gözlerimden þehvet gülücüðü,
Gönüldaþlarým geliyor aklýma tek tek.
Baðrý yanýk üç telli sazla,
Sabahlarý ettiðimiz kör meyhaneler, kirli is kokan duvarlarýna
gül asmýþ. “yerin burasý evindesin” dercesine.
Konferans veriyor dilim zavallý aðzýmda. Bilmediðim bir lisanla
dizeler okuyor. Anlamsýz…
Sabahçý kahvesiyim, sigara dumanýyla boðuk zavallý boz yüzüm.
Oturduðum iskemlenin bacaklarý daha dinç, bacaklarýmdan.
bunca kalabalýk bana yalnýzlýðýmý hatýrlatýyor. Neden?
Cevabýný bulsam belki bendeki SENÝ’de bulacaðým.
Ne yaþanmýþlýklarým var. Yorgun bedenim, neler yaþadýn. Ve
kim bilir yamalý, yarý yýrtýk yelkenlini hangi sulara açýp, kaç kez
sefere çýkacaksýn daha. Kaç seferden baþýn öne eðik dönecek,
sulta yemiþliðini kaç kez sindireceksin. Boðuldukça büyüyecek,
büyüdükçe insancýklarýn kum tanesi kadar küçük zavallýcýklar
olduðunu göreceksin. Kum zerreciklerini bir araya getirip,
yýkýlmayacaðýný sandýðýn ne kaleler yapacaksýn. Ve göreceksin
bir tekmede nasýl yerle bir olduðunu.
Kutlu-libasým çýktý üryaným þimdi.
Övün mutlu günüm kalmadý, kutla kendini.
KÝMSE AÐLAMASIN
Pastellerimle boyadým daðý, ormaný, çatýlarýn rengi
Kaným oldu kalemimde, tek tek damlarýma damladý.
Körfezler, yarýmada, þelale,
Güvenemedim,
Boyasaydým onlarý istediði renge
Diktim yýrtýlmýþ göðü,
iðnem baþkaldýrdý.
Kör kýrlangýçlarýn açtým perdesini
Sustu sema, göverdi,
Bulutlarýn nazý karartý uykuya,
Nergisler, zambaklar aðlamasýn.
Usta dünyaya acemi uþaðým,
Sancý esti, nasýrlarým aklýmda,
Anýmsatýyorsa kemanýn sesi yalnýzlýðýmý,
Ben sustum sazlar aðlamasýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.