Alacalý yaþamlar yok sende
Gökyüzün hep mavi
Yok bulut
Koyuyorsun bu maviliðe
Binlerce yaldýzlý umut.
Uður böceði uçarken ellerinden,
Melek kanatlarýn kadar masum,
Mahsun bakýþlarýn kadar suskun,
Hapsedilmiþ duygulara küskün,
Sevginin hazzý var gülen gözlerinde.
Her masalýn polyanna,
Hep adýn melek,
Sarý çiðdemlerden giydiðin,
Papatya kokulu yelek.
Görürüm baharý yazý,
Kokarsýn nazlý nazlý,
Menekþe,karanfil az gelir,
Dört bir diyardan derlenir.
Meyvesin her bir dalda,
Kimi köyde kimi kýrda,
Mahmur bakýþlý yavrucaklar,
Þekerde,fýndýkta,balda.
Koyamam hiçbir þeyin yerine,
Altýn gümüþ yakut,
Sensin bunlara deðer katan,
Heryerde miskamber kokan.
Hoþgeldin küçüðüm,
Hoþgeldin bana,
Gülüþün kuþ cývýltýsý,
Saçlarýn altýn parýltýsý,
Keklik sekiþin ayaklarýnda,
Kaldýrýmda parkta sokakta.
Uyandým yoksa rüyamý,
Gözlerimi toz bürüdü,
Kýþ ortasýnda yaz gördüm,
Benim küçüðüm büyüdü.
Dilek SOYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.