Artýk seninle burada buluþuyorum Gözlerine bakamasam,sesini duyamasamda.. Seni günlük yaþýyorum.. Günlerden 17 Mayýs saat 14:35 habersizce koþtum sana “Biliyormusun sesini duymak çok iyi geliyor bana..” “Sana bir þey söylemek istiyorum biraz dinle” diyorsun.. …ve ben hala dinliyorum.. Neden ayrýldýk inanki bilmiyorum.. Ne güzel hayallerimiz vardý, salýncaklý bir bahçe Güllerin arasýnda sen, verandadan “canýmmm” diye seslenen ben Geceleri gözlerine bakarak uyuyacaktým, saçlarýnda kayýp olacaktý parmaklarým…. Kadýným
Bu gecede uyuyamadým acaba gecelermi kýsaldý.. Ne çabuk geçiyor zaman.. Geçmeyen tek þey kalbimdeki bu sýzý.. Unutursun diyorsun, küllenir yüreðindeki yanan ateþ Günlerden yine 17 Mayýs saat 14:35.. Ýnan küllenmiyor be bir tanem.. býraktýðýn yerdeyim gün ayný… saat ayný Ya acýlar? Sadece onlar arttý…. Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayfun54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.