Gün, geceye eðildiðinde Ýki yanaðýndan öper özlemle Gece sýmsýký sarýlýr güneþe Yýllardýr seviþmemiþ gibi hasretle Okþar alev saçan bedenini Pembe omuzlarýna yüz sürer Saatler sürer kavuþmalarý Tan kýzarýnca gök kubbede Þahittir tüm evren bu teveccühe Mahcur zamandýr bilirler Güneþ direnir, gece hiddetlidir Ýsyankâr ruhlarýn birleþmesidir Ayrýlýk ayan beyandýr Özlemler / yaðmura Þehvetler / rüzgâra gebedir Mahþere kadar sürse de bu tören Bilirler onlar içinde bir gün gelecek Tefrika…
Gelmeyecek ey gönül onu artýk bekleme ten býkar, ruh yýlar biz insanoðlu gün ve gece kadar sadýk olamadýk... Mahþere kadar bir canlýyý sevmeyi baþaramadýk… “yazýk”
20.04.2007 / Neþe ATAY Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalem Sızım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.