Unutulmak kolay unutmak zormuþ Denk bilirdik oysaki sevdalý yürekleri Aþkýn kitabýnda sözcükler anlamsýz, Yaþananlar hilâf ve sahteymiþ. Büyüdükçe anlar oldum Tek gerçek aþk eriþemediðinmiþ. ...Öðrendim…
Baharda konuk olur ya tomurcuklar aðaçlara Her yeri taze çimen kokusu sarar hani Kelebekler konar ya sol yanýna Güneþ çýplak omuzlarýný ýsýtýr Saçlarýmýzda rüzgârýn bin rengi Âdet olmuþtur ilkbaharda âþýk olmak. ...Öðrettin…
Oysaki ebedî bildim ben ilk aþký O heyecan tüm bedenimde kalýr sandým Seviþmeden, dokunmadan sevdim seni Gözlerindeki enginlerde bin þehri fethettim Tüm denizleri bir yelkenli ile gezdim Çaðladým ýrmaklar gibi sonunda ulaþmak vardý sana ...Yanýldým…
Zor mudur ey sevgili bir ömrü adamak? Baharýn tadýný çalmýþken dudaklarýma. Kýþýn ayazýnda çýrýlçýplak bir çocuðum oysaki Yalnýzlýk limanýnda fýrtýnaya, Sýrtýmý yasladýðým daðlara hüzün indi. Dön ey sevgili, bu gidiþin hiç adil deðil Severken ayrýlmak mecburi, Unutulanlar mevsiminde yaþamak zormuþ ...Ýlk aþkýn adý var sonu yokmuþ…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalem Sızım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.