Sonun baþlangýcýný döver kalemim iki satýrda vaz geçer dönüþleri kollar sinsice, her defasýnda daha sivri açarým geçmiþin ucunu niyetlim dönmek deðil kara gözlerine canýmýn “canýný” yakmak hiç deðil. Keskin olsun ki ucu hazýr hissetliðimde batýrayým göðsüme ve bedenim geçmiþe, ruhum geleceðe düþsün boylu boyunca uzansýn topraðýn ýslak yüzüne, yýllar alsýn gökyüzünü görmek, açýlmasýn gözlerim. Zamaný su gibi kana kana içeyim doyayým ve sol yanýmýn yangýsý geçmiþ olsun ben farkýna bile varmayým. Saçlarýmda senden hatýra beyazlarý tarayýp hatýrlamayayým seni, geçmiþ bir rüya olsun hayal meyal kirpiklerimde takýlý kalsýn sadece, ve adýn dudaklarýmda ýslak bir hülya olsun ben kalemimi ikiye kýrayým.
Çýkar giderim ruhundan ve rüyalarýndan Sen yastýðýmda ki izle kalýrsýn. Kokum tenine, gözlerim içine sinsice siner Aynaya her baktýðýnda, baktýðýn yüz benim Dokunduðun ten benim tenimdir artýk. Geçmiþi yazar her satýrýn Gelecek muammalý bir sancý þakaklarýnda Ne resimlerim, ne þiirlerim avutamaz seni Özlemim parmak uçlarýna düþler sessizce Yazamazsýn, yazsan da beni bulmazsýn. Unutmayý yeðlerken can, cananýný Her yaþadýðýn adý aþk olan her ne ise Beni hatýrlatýr yine yeniden Kabus gibi çökerim üzerine Bu ahlar bende olduðu sürece Ne bu kalem düþer elimden Nede seni býrakýrým hoyrat esen yele Zamansýz bir poyraz eserse bir gün Gök yerle bir olmuþsa eðer Çýðlýklar benimkileri örtmeye baþlamýþsa Bil ki o gün ben bu kalemi kýrdým Ve iþte o gün seni özgür býraktým.
Neþe ATAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalem Sızım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.