Bir gece daha hasretle sabaha kavuþurken, sensizliðin acýsýyla gölgelerde kalýrým. Kuþlar bile yavrusunu öpüp koklarken, taþ basarým kalbime,yokluðunu sararým...
Gün geçer,ay geçer,yýl geçer, unutmam yüzümü okþayan ellerini. Cellat ayrýlýk,kalbimde hançer, kör etti kuruyan yosunlu gözlerimi...
Feryat figan yana yana ararým sesiz, kokunu duyarým her yanýþýmda. Sensiz aldýðým nefes bile nefessiz, aynada kalýyorsun her bakýþýmda...
Sabahlar düþlüyorum,koynumda uykudasýn, binlerce kez öpüyorum þefkatle heryerini. En uzakta bile sanki hep yanýmdasýn, baþtan yazýyorum,kadersiz kaderimi...
KIZIM,nar kokulum,ahududu dudaklým,kalbimde saklým, hergün birkez daha ölüyorum seninle. Sen ki gözüme,yüreðime yasaksýn, yavaþ yavaþ yitiyorum sonsuz derdinle, hasretinden baþka ne kaldý ki elimde...?
enginname...
’’sakladým seni herkesten...sakladým seni..ve...bulamýyorum þimdi...þair bilgesi yalan söyledi...’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kelâm İşçisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.