Ben benden uzakta,senin elinde, derde bile razýyým,sakla gönlünde, bir kelam olsaydým,mahzun dilinde, gözümden yanaðýma süzülen damlam…
ömrümü zincire vursalar birgün, kan kussam,kahrolsam,tutuþsam hergün, bilsem ki dünyada bu en son gün, dizinin kýyýsýnda,uyusam kalsam…
miladým,avucunda yandýðým günde, nar-ýnda köz oldum,bir dokun ‘sön’ de, cismini saklayan o uzak evde, pencerenden yüzüne güneþle doðsam…
þair eller þimdi yare biçare, yare yardan geldi,derman ne çare, o nasýl kaþ göz,o nasýl çehre, yüzünü okþayan bir ayna olsam…
yetimdir,bir ömür seni bekledi, gözümün nurusun,gitme sevgili, gönlümün limaný,huzur iklimi, senin gökyüzünde,kanatsýz uçsam…
diyar diyar gezip bulsanda, seninle doðdum bende,yirmi nisanda, þimdi çok uzak bir yerde olsanda, aslýnda bana hep en yakýndasýn, herkesten gizli,gözyaþýmdasýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kelâm İşçisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.