Bir ikimiz mi kaldýk Bu köhne dünyada, Bizi anlayan? Ne yanda doðru? Ne yanda yalan? Yaþanmýþ da ölmüþ insan. Bu köhne dünyada kaldý mý vicdan?
Bir ikimiz mi kaldýk Bu körpe doðada? Çýplak ayaklý insan yaþandý, Çýplak ayaksýz insan yaþlandý. Ne yanda Zümrüt-ü Anka? Ne yanda mevsuk an? Nereden gidilir bilen var mý Hak’a?
Bir ikimiz mi kaldýk, Kuþkusuz yarýna, Sipersiz, uluorta koþarak? Ne yanda umut? Ne yanda unutuluþ? Hangi yönde bilen var mý kurtuluþ?
Bir ikimiz mi vardýk Bu köhne dünyaya, Yol karasý, gece beyazý adýmlarla? Ne yanda kaldý? Ne yanda baþladý? Gidilecek yol kaldý mý, bilen var mý?
Biz ikimiz gibi sanki Bu köhne dünya. Duygu seli dolu gözlere eþ Gökler gibi. Ne yanda yaðmur? Ne yanda ateþ? Bilen var mý insana eþ?
Bir ikimiz mi ölü, Yoksa biz mi diri? Ne yanda akýl? Ne yanda deli? Bilen var mý her þeyi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutlu ASİLDÜŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.