Beraberdik

Beraberdik kar yaðarken bu þehre
Beraberdik uykuda, düþte bile
Hasret nedir bilmezdik ikimiz de
Kýrmýzý gülümüz solmadan önce.

Sen korkardýn hep þimþek çaktýðýnda
Gökyüzü kararýp solduðu anda
Boynuma sarýlýrdýn korktuðunda
Kýrmýzý gülümüz solmadan önce.

Nasýl geçerdi zaman, anlamazdýk
Beraberdik, yarýný düþünmezdik
Birbirimize þarkýlar söylerdik
Kýrmýzý gülümüz solmadan önce.

El ele tutuþup hayal kurardýk
Hiç dertlenmez, neþemizi bulurduk
Biz yalnýz aþkýmýzý düþünürdük
Kýrmýzý gülümüz solmadan önce.

O güzel aþkýmýzý sonsuz sandým
Þimdi istemesem de yalnýz kaldým
Hasrete, çileye artýk alýþtým
Gülümüz soldu, þimdi sensiz kaldým.

Sosyal Medyada Paylaşın: