Yoruldum
Hicran ile gönül divane oldu
Yandý döndü gönül pervane oldu
Ayrýlýða derdim bahane oldu
Ben bu derdi çeke çeke yoruldum
Bir cümlesi yalan dolan sevgisi
Düþtü yine bak canýmýn kaygýsý
Sevdayada hiç kalmamýþ saygýsý
Ben saygýyý suna suna yoruldum
Gönül çekti bunca gamý kederi
Ekti biçti gece gündüz matemi
Ucuzmu ki bunca aþkýn tutamý
Ben parayý saya saya yoruldum
Aþkým ile güneþlere eþ gibi
Geceleri gördümüz düþ gibi
Gönül köþkü yine bugün kilitli
Ben tokmaðý vura vura yoruldum
Ürkek oldum korktum aþýk olmaktan
Susuz kaldým renge girdim solmaktan
Býrktým artýk günden güne ölmekten
Ben bu caný vere vere yoruldum
Mecnun oldum leylam için aðladým
Ferhat oldum yüce daðlar daðladým
Yunus oldum deryalarda çaðladým
Ben deryaya dala dala yoruldum
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET CEMİL CÖMERT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.