MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

AŞK-I MEÇHULE NAME
Erol Güldiken

AŞK-I MEÇHULE NAME


Ah Sevgili…
Deli sevdam…
Birden çýkan hoyrat bir rüzgar gibi estin dingin hayatýmda.
Sarstýn gönül aðacýmýn tüm dallarýný…
Saldýn bitimsiz sevdalara…
Saðanaklar ve yýldýrýmlar sürükledin,
Nar-ý aþkýnla koydun beni yangýnlara…

Sevmeyi seviyordum ben sen gelene kadar…
Sonsuzluða aþýktý yüreðim kaybetme korkusundan…
Kendi içimde yaþardým güzellikleri, acýlarý, hüzünleri…
Ama seni de sevdim be Nar çiçeðim…
Kaybedeceðimi bile bile..
Hem de çok sevdim, en sýrýlsýklamýndan…

Yürek çarpýntým oldun,
Uykum, uyksuzluðum, sabahým, gün ýþýðým…
Sen, denizim, mavi martým
Tutkum, hayaliyle ýsýndýðým, benim bir yarým…
Sen ben, ben sen oldum..
Sen, yürek ateþim, deli sevdam…

Çaðýrdýn… Geldim…
Geldim, kaldým…
Sol yanýmdasýn dedin.
Duygularýmdasýn dedin.
Týpký bir film gibi dedin…
Yaþanýlasý duygularla, sislerinde kaybolmak sevdanýn dedin…
Ben dediðin yerlerdeyim…
Sen nerdesin,
bilmem kaç pazartesi beklediðim?...

Nice fýrtýnalarda yýpranmýþ duygularým tatlý bir meltem esintisi beklerken;
Ben imkanlarýn dibine vururken hayatýn yaþanmamýþlarýnda,
sen paylaþabildin mi duygularýmýn sarhoþluðunu yüreðinde?
Ben hayatýn güzelliklerini çoðaltma telaþýndayken,
sen neleri tüketme telaþýndaydýn, hangi gözlerde, hangi kadehlerde?..

Ben sevilmenin sorumluluðundan deðil, sevmelerden deðil,
hýrslardan korktum, aþk’ý incitmemek adýna…
Derin sevdalardan deðil, sonu gelmez kör kuyulardan korktum,
karanlýklarda kaybolmamak adýna…

Geleceðim dediðin yerdeyim.
seni kalbime alýp kalbinde olduðum düþüncesiyle…
Anlayabildin mi sevdamý?
Hissedebildin mi yüreciðinde?

Sevgiler, aþklar;
yüreði okþayan tatlý naðme tadýnda,
bir bahar meltemi, bir martýnýn kanadý
ya da sevgilinin saçlarýndaki kýr çiçekleri güzelliðinde yaþanýrdý benim dünyamda…
“Ne olursa olsun” deðil, hayata güzellikler katarak yaþamaktý istediðim…
Yaþayacaktýk gerçekten, bir yudum bile olsa deryadýr diyerek aþký…

Oysa sen bu filmi daha önce görmüþsün be güzelim.
Kýracaktýn dallarýný, koparýp gidecektin henüz açan çiçeklerini aþk güllerinin…
Biliyordum… Korkum ondandý, seni sevmekten deðil…
Bak iþte, yoksun…

Kalpten kalbe giden yol, aldýrmaz mesafeye….
Adý konmasa da o bilir gideceði adresi …
Yeter ki menzilde kapanmasýn kapýlar…

Geldim, baktým… Ne ben sakladýðýn yerdeyim, ne sen o adreste…
En paslý duygularýmý cilalayýp yüreðinde, hayata yeniden tutunmamý saðlarken,
kýrýlýverdi kolum kanadým.
Sen benim kayýp bir yaným oluverdin bir anda…
Dayanýlmaz yokluðunda,
söküp atasým geldi yüreðimin en acý, yüreðimin en güzel, yüreðimin en derin,
yüreðimin en “SEN” köþesini biliyor musun?
Söktüm… Atamadým… Çünkü sen oradaydýn…

Þimdi bildin mi aþký nar çiçeðim?..
Yanýyor mu senin de gözlerin okurken bu satýrlarý?
Daðladýðýn bir yürekte çýkan yangýn,
Yakýyor mu senin de yüreðini?...
Ah deli sevdam…

Hergün,
Yýldýzlarý gönderirken sensiz gecelere,
Þekillenirken sessizliðin sesi
Ay’ýn halesinde;
Gecenin derinliklerinden kopup,
Usulca ve titreyerek süzülüyorum pencerenden…
Dokunuyorum saçlarýna, sýcacýk ellerine…
Bilesin,
Ben buradayým,
Sevdan hep yüreðimde…

ADRES/SÝZ
ÇARE/SÝZ

Erol Güldiken
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.