hey gidi airbus üçyüz yedi,
gidiþin ve geliþin,
sonra piste iniþin,
inemeyiþin.....
korkuyorum,
hasretimi yüklemeye sýrtýna,
nefesimle oluþan intizar anaforundan
nasýl geçeceksin bilemiyorum!
hey gidi airbus üçyüz yedi,
anladýn mý sevdamýn azametini,
geçerken üzerinden okyanuslarýn!
çöl gibi yandým,
amazon gibi çaðladým,
aðladým;
görünce gözlerini
aðlamaya namzet,
pamuksu bulutlarýn!
yanýp sönen ýþýklarýn,
kapýlmak vardý cazibesine,
sýnýrsýzlýðýn ötesine çizilen,
sýnýr gibi umutlarým!
kimine özlem oldun,
vuslat sundun nicesine..
katarak uzak mesafelerin,
gecesini gündüzüne,
gündüzünü gecesine...
bir çözüm buldun mu,
modern hayatýn
bilmecesine!
hey gidi airbus üçyüz yedi;
hangisi güzel sence,
semanýn yalýn katý,
okyanuslarýn dibi...
gidiþin ve dönüþün,
týpký hayatýn kendisi gibi...