Okumamýþsýn...
Sana yazýlmýþtý oysa þiirler...
Bakmakla görmek arasýnda
Ne çok fark var deðil mi?
Görmüþ, ama göz ucuyla bile
Kelimelerimi süzmemiþsin
Ne demiþim bilmemiþsin,
Ne çekmiþim þaþmýþsýn, kalmýþsýn,
A n l a m a m ý þ s ý n !
Gözünden kan damlar mý insanýn?
Mürekkebi kan olur mu her satýrýnýn noktasýna?
Seni seviyorum ...
Aþk deðil bunun adý diyorsan
Söylemelisin o halde,
Nedir adý yanmalarýmýn?
Gecenin bir yarýsý kan ter içinde uyanýp
Telefon defterimde adýný aramalarýmýn.
Sesini duymak için bencilce seni uyandýrýþlarýmýn,
Ayný anda ayný þeyleri yapýþlarýmýzýn,
Ellerinin ellerimde terlemesinin,
Teninin tuzlu yollar çizerek tenimde dans etmesinin,
Adý ne adam;
Adýnýn yanýna adýmý yakýþtýrmalarýmýn?
Adý ne, beni býrakma diye yakarýþlarýmýn?
Adý ne?
Söylesene...
Þiirin dibine çöken not:
Yitip gitmesi muhtemeldir diye ses çýkartmadýðýn þeyin adý
A Þ K...
Kabul et ya da etme yar, inkar ettiðin hislerden saklanamazsýn!
Aþkýn topu topu üç paravan harfi var...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.