Yüreðimin Hasreti
yüreðimin hasreti
Ýçli bir þarký oldun dudaklarýmda
Ruhuma dar gelen acýlarýmdan
kalbime gül atýp kanayan Bir yalandýn
soldun artýk gönlümün bahçesinde
güvercin kanadýna tutunur bazen umutlar
uçarken gökyüzünde sevdalar utaçla baþýný eðer
içim acýr ak düþmüþ bulutlara bakarken
kýzýl bir gelinlik giyer ufuklar
sen solgun dururken gönlümün bahçesinde
yüreðimin hasreti
gözyaþlarýmdan kuruyan aleni hicran oldun
ben yürürken su üstündeki nilüferlere basarak
edep divanýnda ki sözlere yad oldu mevsimler
solgun bir gül oldun artýk gönlümün bahçesinde
ama üzülme sen sakýn yalanýn var ise elleri
doðrunun içli bir þarkýdýr yüreði