Doðruluk babýndan açarsak sözü,
Çaðlayýp aktýðýn özden ayrýlma.
Her nereye varsan yitirme özü,
Iþýyýp çaktýðýn sözden ayrýlma.
Yolunun üstünde vardýr avcýlar,
Yönünü döndürür karþý savcýlar.
Al ile söndürür aþký tavcýlar,
Döþünde yaktýðýn közden ayrýlma.
Yolu düz eyleyen sana atadýr,
Ereksiz yürümek büyük hatadýr.
Gövdeden ayrýlan çürük latadýr,
Özgün býraktýðýn tözden ayrýlma.
Feyzi’yim yücedir bilgenin þaný,
Canlarýn deminde cananý taný.
Veren alsa bile emanet caný;
Güzele baktýðýn gözden ayrýlma.