Ne Atam’ý yaþadým, canlý. Ne Gandi’yi gördüm. Dalai Lama’yý bile paylaþtým karýmýn Gözbebeklerindeki mutluluktan. O görmüþ " G ü n e þ i n G ü l ü m s e m e s i " n i .
Nazým ile birlikte yatmýþýz Bursa’da. Bilmeden, ayný havayý solumuþuz yani. O Mahpusda, ben Yatýlý. - K u þ b a k ý þ ý -
O’nun Dost, sýcak Eliyle Boðazda kucaklaþtým kardeþim sayesinde. Bir Filmi gösteriliyordu, Üniversite’de. Konuþtuk mutlu, sustuk. Saðým-solum o, hanýmý ve annem. Önümde Beyaz Perde, sýrtýmda genç Beyinler; " H e r y ö n ü m G ü n e y "
Çölde kana-kana susmak, susamak kadar ölümsel. Boðazýn patlýyasýya, yada Kulak Derisi; Baðýrmak? "A n l a m s ý z . "
Yanlýþ Yol’un dönüþü zor. "D u r m a k " en hýzlýsý. Doðru’nun ilk Adýmý; "Ý n m e k . " Sonu belirsiz Yolculuktan. "D e ð i þ t i r m e k " Kendini.
Baðýrýp-çaðýracaðýna Dur, Düþün ve Kendini, kaybettiðin yerde ara. Dene hele! - F i l i m B i t t i -
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.