evvel zamanlarýn terkisinde asýlý dün doðumlarýna inat gökten gül ve ay yaðarmýþ bulutlarýn en beyaz zamanýnda gül’ün çehresinde hüzün aydýnlanýr ve solunca çocuklar küsermiþ oyunlara ay’ýn damaðýnda kuraklýk baþlar bir yudum sevgi veremezmiþ bulut aðlarmýþ gül ve ay yanyana gelemeyince göðsünde sýzýlý bir karanfil taþýrmýþ aðlamasýn diye bulut küsmesin diye çocuklar gül ve ay göðün ortasýnda dansa tutuþup buluta tutunurmuþ
avuçlarýmýzdan yýldýzlar kayar dilekler kuyruklarýna tutunamazmýþ soluksuzluðunda yiter gider hiç olur bitermiþ hiçliðini ayasýnda saklayarak adýmlarý bir sonrakine muhtaç
ilerlerken serüveninin saklý kýrýklarýnda ne ileri ne geri oynamazmýþ baht denen alnýn ortasýndaki asýlý sarkaç akrep düþmüþken yelkovanýn peþine an ve an yüzümüz eskir zaman býrakýrken derin izlerini bir bir silermiþ sevinçlerimizi
oysa özlediðimiz aðýz dolusu gülmelermiþ þimdilerde gamzelerim gölgesine saklanmýþ çocuk gözlerim çýk desede ayaz vurur yüzüne üþümekten korkarmýþ umut ektim mavi akþamlara çiçeksiz topraðým pamuklara sarýlmýþ alacalanmýþ günler dünler benliðini yitirmiþ yarýnlardan bir haber
kime yüz sürse ellerim bir varmýþ bir yokmuþ masallardan elmalar düþsede herkes kendi masalýnda ebe diðer yarýsý kayýp bir elmaymýþ oysa aðlayan derin kesik sinesinde
gülmezmiþ hiçbir masal bu gökte gül ay’a sevdalý ay karanlýðýnda yetim bulut hüzün yüklüymüþ gül ay bulut aðlarmýþ ...
Gülay Bulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulay Bulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.