I.
“Suya kapanýp öl bu meclisi
Ve çöz uykuyu gözlerinden
Aklýn steplerine doðru uç
Hayali kaç cihan ederse mutluluðun
Tadýmla yüreðini efelenerek”
Densiz bir yoklukla tutulmuþ
Ve dibine kadar hiçliðe batýrýlmýþ
Koyu karanlýk bir çaresizliði
Elde ettiði gün mukadderatýndan
Böyle fýsýldanmýþtý melek
Gölgeleyenlerin arasýndan ýþýktan eliyle
Aralayýp umutsuzluðu
/
“Biz diyerek çoðaldýðýmýz saftan
Çýktýk bir mýymýntý iþtigale karþý
Kola ve cipsiyle harcadýðýmýz geleceðimizi
Heba ederek ey Tanrým
Ey Tanrým baðýþlanmak için
Bin zahmetle iþlediðimiz günahýmýzdan
Arýndýr safýmýzý”
Ülgeni fýsýldadýðýnda umudun
Ýlk bu sözler kazýndý mizacýma
Tekerrür edecek günahýmdan
Kurtulasý olmak adýna
Çölü geçiyorken üzerimde çörekli ateþi fark ettiðimde de
Ve bir mermiye bir mermi gibi savrulup ölüme ramakken de
Ülgenimin fýsýltýsýný içtim ilk
Ve tövbemin kalkanýyla çevirdim gövdemi
Olasý bir ölmek kemliðine