KARABAŞ
İDRİS ÇETİN

KARABAŞ

Bir karaba� vard�,
Sempatikti, sevimliydi,
Sahiplerini �ok severdi,
Sadakati dillere destand�,
Aile bireyleri hep birlikte
Mutlu mu desem mutlu ya�ard��
�ki aile, bir �at� alt�nda toplanm��t�,
Ailenin biri �ks�z �ocuklardand�,
�ocuklar k��kt�; a�, ekmek yoktu,
�st ba�lar� per peri�and�,
Anne tek ba��na ne yapabilirdi?
Ge�im s�k�nt�s� ayyuka ��kt��
Aileden biri gitti y�d ellere,
Derken di�eri de u�up gitti.
Ekmek paras� kazanmak kolay de�ildi,
K�yde i� yeri, arazi yoktu,
�oluk �ocuk ekmek, a� istiyordu�
�ki ihtiyar kald�;
Koca evde tek ba�lar�na,
Bir de sad�k Karaba��
�htiyarlar, hastaland� ve daha da ya�land�,
O�ullar� gurbet ellerde yaln�z b�rakt�,
Ya�l� anne, baba bak�ma muhta�t�,
Oras� koca �ehirdi�
G�n�n birinde g�t�rd�ler ihtiyarlar�,
Karaba� kald�, koca evde tek ba��na,
Karaba�� da g�t�receklerdi,
Ancak k�pek i�in yer uygun de�ildi�
Sahipsiz evin sahibi Karaba��t�,
�zg�n �zg�n bakan evin kap�lar� kilitli
Pencereleri, �er�eveleri demirliydi.
Bah�eleri susuz, ah�rlar� hayvans�z,
T�nekleri tavuksuz, civcivsiz,
Koca ev �ss�z m� desem �ss�zd��
Hasret y�kl� Karaba�� g�rd�m,
G�nler sonra tek ba��na,
Evin etraf�nda derin d��nceli,
Beni g�r�nce silkindi,
Sevin�le do�rulup aya�a kalkt�,
Umutsuz ad�mlarla p�nara yakla�t�,
�ar�l �ar�l akan suya bakt�,
Suyunu i�ti, kana kana,
Deli divane oldu yana yana�
Islak g�zleriyle bir g�lge buldu,
Kulaklar�yla etraf� selamlad�,
Ba��n� bir kald�rd�, bir bakt�,
Kimsesiz evin ge�mi�ine akt�:
�Siz gittiniz, ben gidemedim ha!� dedi,
A�lad� a�lad�, hem de h��k�ra h��k�ra,
G�zya�lar� sel olup akt�,
Bir o tarafa, bir bu tarafa ko�tu,
Sahiplerini arad� arad�,
Ancak umdu�unu bulamad�,
�ivi misali sapland� kald�,
Evin tahta kap�s�na,
�Beni buradan �l�m ay�r�r.� Dedi.
K�tmir gibi derin uykulara dald��
K�pe�in sadakati, beni �ok duyguland�rd�,
G�z�m�n ya��n� bir kez daha suland�rd�.
K�pekler kadar s�z�m�ze sad�k kalamad�k,
K�pekler kadar �z�m�ze sad�k kalmad�k,
�o�umuz; annemizi, babam�z� yaln�z b�rakt�k,
Ya da utanmadan huzur evine yollad�k,
Onlar�n hayallerini, umutlar�n� yakt�k�
Onlar, bizim �ocuklar�m�zla �mitliydiler,
Torunlar�n c�v�l c�v�l sesleriyle mutluydular,
Ge�mi�leri, gelecekleri bizdik,
Oysa! Oysa biz ne yapt�k?
Onlar� dibi g�r�nmedik bir suya b�rakt�k.
Sonunda �ektikleri maddi, manevi ac�ya
Timsah g�zya�lar� ak�tt�k�
G�zya�lar�m�z, onlar�n susuzlu�unu gidermedi,
Aksine onlar� bo�duk�a bo�du,
Onlar� d�rd�k�e d�rd�,
Onlar� �zd�k�e �zd�,
Sonunda hasret y�kl� kalp dayanamad�,
Tabutla kucakla�t�,
Onlar�n �ocuklar�, torunlar� art�k kara toprakt��
��phesiz Allah�tan geldik yine Ona d�n�yoruz,
�lk yarat�l��m�zdaki toprakla kucakla��yoruz.
Yarat�c�n�n takdir etmi� oldu�u �m�r bu kadard�,
Her canl� i�in ac�s�yla tatl�s�yla bu hayat son bulacakt��

27.08.2006
Karahac�l� K�y�
�ekerek
Sosyal Medyada Paylaşın:

İDRİS ÇETİN Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

MANTAR FEDAKÂR ÖĞRETMENİM IRMAK BALIKLARI İYİLİK ÖĞRETMEN DEMEK YALAKALIK YAPANLAR ORUÇ ÇALIŞAN İNSAN KEMAL KARAER BEYE İTHAFEN BEN BİR GÜL SEVDİM

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

KARABAŞ