Eylül

Çok erken uyandýðým sabah gibi.
Sevmeyi yasaklamýþ tamah gibi.
Böyle döner durursun semah gibi.
Yýllar içinde tekten gelir eylül.

Kesildi aðaç, kaldý, kara daðlar.
Yarin sehpasý, akar, dara çaðlar.
Oyuk oyuk tepeler, yara baðlar.
Hayat tunelinden sen geçtin eylül.

Hatýralarým sensiz olmaz desem.
Takvimlere kahrýndan, dolmaz yasan.
Yeþillikler, benimle solmaz desen.
Aðustosu nedensiz biçtin eylül.

Plato ve vadilerin, kýþsýz donar.
Uçmaz yuvadan yavru, kuþsuz kanar.
Yaðmurun karýn yoksa, susuz yanar.
Ömrümde yerini sen seçtin eylül.

Evlerde kurulur hep düðün dernek.
Sana mý özgü, dalda sürgün vermek.
Giden gençliðe postu bugün sermek.
Gönlümde hazana yol açtýn eylül.

Sarý sonbahar çarký senle baþlar.
Deðiþir, baþkalaþýr, yerle, taþlar.
Pul pul olur dökülür, tenle yaþlar.
Bana göre, erkenden kaçtýn eylül.

Babilden hiç eser yok, gelen kimdi?
Sorsa ne oldu! Gitti bilen þimdi.
Bu gafleti gönülden silen yendi.
Arzý aleme rahmet saçtýn eylül.

Bunca sýkýntýya ve derde deðsin.
Gözlerin gizlendiði yerde sensin!
Büküleceksen eðer, ver de eðsin.
Hayat olmasaydý sen hiçtin eylül.
06.08.2008
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: