Günlerdir sulara küsmüþtür suna,
Yeni bir þey sunsan sevdadan yana,
Ýçip de kanalým, deðsin bin cana;
Mihnetimi, minnetimi götürsün,
Götürsün de dað baþýnda yitirsin.
Yol bilmem de, yalnýz bilirim yönü,
Kimseyi bilmem de, bilirim seni,
Kimseden beklemem, sen anla beni;
Akýl küfesinde durur mu ahmak?
Ölmekten zor iþtir anlaþýlmamak!
Kaç türlü namede denedim sazý,
Döndü yüreðime, hep sýzý sýzý,
En sonunda vurdu þubat ayazý !
Adýmý unuttum inanmadýlar,
En sonunda bir yalana kandýlar.
Yalanla, gerçeðin arasý açýk,
Doðruyla, yanlýþý böler bir kýlçýk,
Koy desinler þimdi bir aklý kaçýk !
Sen de sorma þimdi, neyin nesiyim?
Þimdi bir güzelin divanesiyim...
Doðuþtan olmalý bu baþ dönmesi,
Karanlýðý solurken de nefesi,
Yar deyince gözüküyor sinesi !
Arama, bulunmaz halden anlayan,
Bir el çýrpsan, bin geliyor kýnayan...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.