Vadesi dolmuþ bir hayata sýðdýrmaya çalýþýyorum,
Ötesinden, berisinden sarkan anýlarý...
Sen, gölgelerken tüm kötülükleri,
Geriye sarýyor ömrün þeridi.
Saat tik-taklarý taktik oluyor
Aðýna düþürüyor kýrýþýklýklarýyla
Tüm güzel çehreleri...
Sorsaydýn söylerdim,
Çocuklarýn yüzlerinde gördüðüm
Pembe kanatlý rüyalarý.
Bir balonun ipine baðlanmýþ,
Gökyüzünün alacalý maviliðiyle karþýlaþacak,
Kucaklaþacak olan umutlarý.
Baba þefkatinin,
O küçük bedenlerde yaþattýðý
Mutlu sarsýntýyý,
Sevinçli dalgalanmayý...
Bir kadeh kaldýrmalý þimdi çoðul yalnýzlýðýmýza,
Bu þiir de yenilmeyecek mi, her þiir gibi
Soðuk matbaa baskýlarýna...?
Zamana not : Bir kum saatine öyle çok benziyorsun ki hayat,
Tek fark, kýrýk camýndan dýþarý akýtýyorsun kalan kum tanelerini
Bir daha ters çevirmek mümkün olmayacak seni...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.