Sevmedin Ki Hiç..
Bir gün gideceðim buralardan, çok uzaklara...
Kendimin bile henüz bilmediði yerlere..
Ama inan sen farklýydýn, çok seviyordum seni.
Kendine olan sevginden çok..
Ve inan sana hiç yalan söylemedim..
En zor durumlarda bile.
Asla söylemedim, bir þey gizlemedim senden.
Ama çok geç, güvensizlik bitirir her gün beni.
Gözlerim kovalar gözlerini....
Kaçar bakýþlarýn çok uzaklara, daha fazla göremediðim buðulu yerlere kaçar..
Ellerin soðuk, iter beni..
Bir adým bile ilerlemedik daha..
En ufacýk bir adým bile atmadý ellerin.
Sözler yalan, boþ bu Dünya.
Karanlýðýn tam ortasýndayým, güneþin doðmasýna daha çok var...
Sessizliðin ucundayým, uçurumda...
Sensizliðin son noktasýndayým, karanlýk bir odada..
Düþüncesizsin, boþ gözlerim seni arar durur ama yok dönmezsin,
Dönemezsin çünkü sevemedin hiç.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.