sus çocuk bir oyun parkýnda kaldý eski günlerin ve hatýralarýn salýncak aklýn hala sallanmakta dönde bak etrafýnda dönen dolaplara
hayat denilen kesik bir ustura aðzýnda, sessiz sedasýz yaþamýný yitirmek korkmadan karanlýðýn ortasýnda yitirme duygularýný, hisset çocuk
gör çocuk yalan bir sevdanýn peþinden koþma, yorgun düþersin ansýzýn býrakma sendekileri yaban ellere yýkýlsýn boþ kaldýrýmlara seni üzmek isteyenler
býrak kendini bilmediðin bir sokaðýn ortasýnda kaybetme yönünü, yoldaki iþaretleri gör ve kulaklarýný aç, seslenir elbet gece tanýmadýðýn yerlerde kaybolma çocuk
bil çocuk gerektiðinde konuþ, ve susmasýnýda bil kafa tut hayatýn bu amansýz çarkýna sakýn zannetmeki unutturur sana cebinde taþýdýðýn bir kibrit ve sigara
korkma bildiklerinden ve kork göremediðin tek bir þeyden gönlünü aç ona, ki ferahlatsýn kalbini yaðmurlarý sev, sev ki deðsin yanan bedenine bunlarý da bir köþede tut ve unutma çocuk
her doðan gün yeni bir umut...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammedammar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.