sevdanýn deðmediði yüreðime kurþunlar deðdi geçti kevgire döndü bedenim dýþarýda unuttum yere saçtýðým bilyelerimi bilmediðim bir katliamýn gölgesinde kurban ettim gençliðimi vadedilmiþ bir yalan üzerine
suspus oldu gecem bir tankýn paletleri arasýnda kaybettim duygularýmý yarýnlarda kaldý çocukluðum ne güneþi gördüm, ne de ayýn parlaklýðýný yarým asýrdýr zincirlerle baðlý yaþayamadýðým özgürlüðüm
öldüm, bir þarapnel parçasýndan enkazýn altýnda diri diri gömüldü bedenim duyan olmaz feryadýmý hiç göremediðim bir aðaca takýldý, kuyruksuz uçurtmam gündüzlerde geceyi yaþadým sessizce
kör oldu rüyalarým acýmasýz, karanlýk ve kabus dolu hicreti istedim buradan uzaklara ama býrakmadým kutsalýmý ne zaman bombardýmana maruz kalsa yüreðim elimde bir taþ, bir metal parçasýna haykýrarak fýrlatýyorum, sesimi duyun artýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammedammar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.