Var mısın?

Var mýsýn?
Kuruyan, çöle dönen kalbime tomurcuk gül olmaya?
Var mýsýn?
Kaybolan umuduma ýþýk olmaya?
Var mýsýn?
Sevgisizlik çölümde su olmaya?
Var mýsýn?


Var mýsýn?
Karanlýk dünyamda bir tutam kandil olmaya,
Bedenimi bedenine hapsetmeye,
Cenneti halka yapýp parmaðýma takmaya
Var mýsýn?


Var mýsýn?
Acýlarý dindirmeye,
Kalan ömrümüzde ikinci bahara þans tanýmaya
Var mýsýn, söyle var mýsýn?


Ne kadar zaman oldu bilmiyorum,
Harmanladým yazlarý, baharlarý ömrümden
Yalnýzlýkla göðüsledik en çetin geçen tufanlarý, fýrtýnalarý, kýþlarý…
Ýkinci bahara olan özlemlerimi erteledim,
Sakladým düþlerime.
Beklide seni bekledim çýkmazlarýmda
Þimdi yine, yeniden soruyorum yüreðine
Birlikte yaþlanmaya,
Sonbaharýn hüznünde aþký benle yaþamaya
Var mýsýn?



Hüzün Yücel
27 Eylül 2008 / Okmeydaný
Taxi Gazete

Sosyal Medyada Paylaşın:

hyucel Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Öğretmenin MARDİN MEHTAP Kadınım ben Var mısın? Viran, viran Hüzünleri büyütür yüreğim Sustum Masada kalmıştı TÖRE