Masada kalmıştı
Bu akþam toplandýk
Üç beþ arkadaþ,
Bir dost meyhanesindeyiz…
Hepimiz içiyoruz
Kimimiz mutluluða kadeh kaldýrýyor,
Kimimiz yeni mutluluklara,
Kimiyse ise yalnýzlýða kadeh kaldýrýyor
Ýçiyoruz, içiyoruz iþte berduþçasýna
Fitil gibiyiz yani
Hepsinin yanýnda
Sevdiði, eþi, dostu
Ben her zamanki gibi yalnýzým
Ama bilmiyorlar
Bilmiyorlar yalnýzlýðýmý
Sohbetlerine ortak ediyorlar
Gayretleri yüzümde iki satýr gülümseme
Anlýyorum çabalarýný ve gülümsüyorum onlara
Çünkü ben yalnýz deðilim
Ýçimde bir benle oturuyorum
Yalnýzlýðým bana baþ kaldýrýyor
Oysa oysa bir tek onla kavgalý deðildim
Ama bak en sonunda o da bana isyanda
Bir biri ardýna kaldýrýyoruz kadehleri
Sonra yine tutuþuyoruz kavgaya
Ýçimdeki benle
Oda fitil gibi
Ve sonunda o da beni terk etti
Þimdi bana bir ben de kalmamýþtý
Ölümün soðuk yüzü gibi
Kala kalmýþtým orada
Ne bir dost sohbeti teselliydi artýk
Nede bestelerin hüzünlü güftesi
Masada kalmýþtý
Donuk gülüþler,
Ha bir de bana teselli
Raký kadehi…
Hüzün Yücel
2.12.2007 - Beyoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.