ERKEN GEL..

Hasretinle yanan ruhum,hicranýnla yanar aðlar.
Bir bir geçerken günler,saatler arkaya bakmadan.
Ölüm fýsýltýlarý ile eser selvilerden kopan rüzgar,
ve koparýp gider tek kuru bir dal býrakmadan.

Can yok,canan yok,dostlar yok artýk yapayalnýz yollarda
Umutlarýma kara bulutlar çökmüþ,ruhumu kabz etmiþ kabuslar.
Dökülen hüzün yapraklarý ayrýlýðýn ardý sýra.
Hazinle bakýnca hasreti sineme doldu,
Dalgýndý olduðu yerde bakýþlarý ürkek,
Maziyi anarken yandý,yandý yüreði burkuldu,
Özlemek buysa yaþamak kabir azabýna denk.

Sen ey sevdam!kanatlan,kanat çýrp enginlere,
Sakýn yoluna çýkan tufanlara takýlma,
Þahlan daha coþkun týrman sabahsýz gecelere,
Þafaklar pýrýl pýrýl ruhlarý aydýnlatýrken
En kalktýðýn gecelerden de erken gel.

Sosyal Medyada Paylaşın: