Kendimi avare misali býraktým, Susmuyor deli gönül,durduramam bilirim... Derdim kendini çoðaltýrken, Ben ensemdeki soðuk siyahlýðýn farkýndayken Günün sonuna gelir yine Ýstanbul. *** Anlatamadým yada anlayamadým bilmiyorum. Söz verdim ve tuttum kendimi, Doruðundayken zirvenin ucundan atlamadým, Atlayamadým hiç... *** Azad etmen lazým beni, Haykýrman lazým geçmiþini, Olucak bütün geleceðin. Daha kaç yazý yazabilecem ki sana? *** Tükenmeyen kaç kalem tükenecek kimbilir? Sebebini bilmediðim son kapým,ruhumun tek sahibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammedercem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.