Gölgen bir ok gibi peþimde. Hasretin bir rüzgar gibi soðuk ve ince. Sýkýntý heryere sinmiþ,kaldýrýmlar bile nasibini almýþ bu iþten... Iþýklar sönmüþ yine,deðiþmiyor þu ampuller hayatýnýn geri kalan akýþý gibi. *** Seviþmek güzel þey kýsa mutluluk,endamlýk bir haz... Gün aydýnlandý yine.Býkmadý demek ki hayat benden,bizden. Gösterdi herzaman ki güzel yüzünü bana. O gösterdi,biz birbirimize baktýk yine. *** Arsýz olma! hýzlý deðil sindire sindire yaþa herþeyi. Beni býrak! gölge etme yeter... demiþler birileri.
’’Kötü gösterirler gölgeleri ama bir o kadar da cesurdur gölgeler.Uçurumun kenarýndan atlasan,o da herzaman peþinden gelir.’’Öleceksek birlikte ölelim.’’ der.Aþký yaþýyacaksan birlikte yaþayalým,’’herzaman yanýndayým’’ der.Utanmaz,sýkýlmaz senden.Aðlarsan eðer,kutupta erimeyi bekleyen buzullar gibi seni sessiz,soðukça izler.Üstüne ne giyersen,kabul eder oda giyer aynýsýný.Gölgeler iyilerdir gerçekten.Ama kimileri için gölgedir iþte,karanlýk bir silüet...’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammedercem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.