Suya hayat veren, sýrrýna erdim
Ben nasýl yaþardým, sen gelmeseydin...
Seni nasýl özler, nasýl severdim
Gönül fincanýmda yer bulmasaydýn...
Bulut gibi aðlar, sel gibi akar
Dünyaya yýldýzýn gözünden bakar
Damarda dolaþýr, yüreði yakar
Selam selam olmaz sen almasaydýn...
Hayatýn güneþi bir kez doðardý
Kanýmý coþturur, tenim saðardý
Nefis ki içine düþsem boðardý
Bu aciz yüreðe sen dolmasaydýn...
Çözer miyim dersin, bilinmez ahir
Üzer miyim seni bu yolda mahir
Evveliyat kahýr, ahiri kahýr
Belki huzur bulur geç kalmasaydýn...
Deliler söz dürmez, anlayamazdým
Peþimde kin, garez, anlayamazdým
Ömrü uzun sürmez, anlayamazdým
Paslanmýþ kapýmý sen çalmasaydýn...
Sökemezdim katmer derdin katýný
Süremezdim aþkýn eþkin atýný
Gönlüme kök salan ayrýk otunu
Düze çýkar mýydým sen yolmasaydýn?
Ýncecik her yolu, en kýsa aný
Yaþarken kalbime koydun gümaný
Hazan mevsiminde, hasat zamaný
No’lurdu bir tanem sen solmasaydýn...
Býkar mýydým musibetin zamýndan
Düþer miydim düþmüþlerin damýndan
Ýnsan ahvalinden, dünya gamýndan
Derdini çekerdim sen yýlmasaydýn...
Hayalde kurduðum sarayý, köþkü
Gönülde bulurken kavrul, yan, piþ ki
Gören imrenmezdi, gönlüme aþký
Lav gibi, kor gibi sen salmasaydýn...
Hep aradým, kendim bildikten beri
Hayat girdabýnda ileri geri
Bana hayat verdi cihan serveri
Ben beni bilmezdim sen olmasaydýn!
28.07.2005
Güman: Zan, þüphe etmek.
Zülfikar Yapar Kaleli