bir gün hiç ummadýðýn bir an ben yine gelirim ama sen bekleme bakma kapýlara yürüdüðümüz sokaklar ýslaksa hâlâ bilki ben aðlarým yine sana
sen diye baþladýðým her cümlem öksüz þimdi ben gitmedim aslýnda sendin gönderen þimdi nedenini bile hatýrlamadýðýmýz saçma bir inat uðruna
bilirim sende kanarsýn için için ve yanarsýn hâlâ gel desen gelirim bilirsin ama sonra gitmelerimle solar yüzün
okyanus çukuru gözlerin alabildiðine mavi umuttan çalmýþ rengini oysa kahveye çalardý ben bakýnca ve aþk yanardý gözlerim deðince bakýþlarýna
gitmekle kalmak arasýnda býraktým ellerini sarýlmalarýmýz lâl þimdi ben yine bir gülüþle boðarým hüznü sense çocuk yanýna saklanýr yumarsýn gözlerini dur açma sakýn! gidemem ki..
Gülay Bulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulay Bulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.