Ýnsan ilk önce düþünmeli, Diðer canlýlardan farklý olarak, Ýnsan olduðunu anlamalý… Ýslam’dan uzak insanlýk, Ýnsaný hayvanlarýn seviyesine indirir, Hatta aþaðýlarýn aþaðýsýna, Sonra da düþüncesiz beynini, Günah yüklü þeytanýn kaðnýsýna bindirir. Amelsiz iman, Sönmeye mahkûmdur, Sýnýrlý yaþamda. Ölüm ve ötesi, Açýlýr amellerin sayfasý, Bak bak, yine bak! Amelindir senin bu, Artýk düþünmen Ve son piþmanlýk, Kurtarmayacaktýr seni…
Temmuz 1992 Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
İDRİS ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.