gitti ellerimden,düþtü yerlere parçalandý camdan kalp hiçbir þey kar etmez artýk ne yarin nefesi nede sabahýn güneþi eski bir þarkýda hatýrlanýr anýlar notalar arasýnda saklanmýþ dokunulmamýþ duygular...
ateþin içinde erir cam su gibi olur ama dokunamazsýn yakar canýný, birinci dereceden yanýklar
cama þekil veren eller, ustadýr kalbi deðiþtiren, sevgilinin ta kendisi hasret iþler nakkaþ gibi, camdan kalbin üzerine yoðrulur hüznün verdiði neþe ile bir eskicinin tozlu rafýnda sahibine hasret bekler günler gecelerin,saatler saniyelerin peþinde
biri yanaþýr rafa kocaman gözlerini dikiverir tozlu rafda duran camdan kalbin kendisine
gitti ömür, bitti bir sevdanýn peþinde kayboldu duygular nakkaþýn ellerinde eriyip çözüldü, parçalandý benliðim eski þarkýlarýn çaðrýþtýrdýðý þehirler birer aný olarak kaldý geçmiþte son demlerinde gecenin ölüm döþeðinde camdan kalbim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammedammar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.