Gecenin kanatları,

Karýþýr topraða,
Yaðan yaðmurlarla beraber göz yaþlarým,
Yüreðim daðlarda bir eþkýya sanki,
Savrulur rüzgara.
Yabani bir gece yabancýlaþýr ruhumda,
Sýðmaz olur güneþ bilinmezliðiyle güne.
Ve,son kez aþk yalanlar beni,
Anlamýný yitirmiþ olur bir daha hayat.
Aðýrlaþýr yaþam böylece sessizce.
Sivrilir gecenin kanatlarý,
Ayrýlýr gökyüzü hayallere,
Ve düþer bir parça hayal,
Gökyüzünden avuçlarýma.
Umut kirlenmeye baþlayýnca benliðimde,
Özgürlüðüm yalnýzlýða açýlýr,
Giyilir karanlýðýn maskeleri,
Anlayamazsýn aþk kaybolur zamansýz.
Çözülsün gözlerim gözlerinden,
Sahipsiz ve de yorgun,þimdi bakýþlar
Sýðdýramýyorum artýk,yýllarý günlere,
Kapanýyor kapýlarý hatýralarýn yüzüme.









Sosyal Medyada Paylaşın: