GEL SEVDİĞİM

Hoyrat bir avaz sokulur öksüz baðrýma
Ýçimi yakarcasýna,göðsümü yýrtarcasýna
Anlarýmý biriktirdiðim yerde
Veda ederim küskün hatýralara
Canhýraþ türkülere asarým bedenimi
gün görmemiþ bebek yoksulluðunda

Sana olan açlýðýmý
bu ortada kalmýþ açýklýðýmý
hangi tümce baðrýna basar bilemem
Nasýl anlatýrým onlara?
Hangi parmaklar siler gözyaþýmý?
Senden sonra...

Sormuyorum
Sen de sorma ki,
sana ne çok yasaklýyým
ve kendimden bile saklýyým
Bir kefen tesettüründeki hislerime
dönüþsüz biletler kesmiþim
kendimce haklýyým

Kalemle; defterin, taze baðrýný kazarým
Baþý bozuk hikayelerin
en devrik cümlelerin
þeceresini tutmak kadar yazarým
Bil ki sevdiðim ölümden çok
sensizlikten korkarým

Silinmiþ hafýzamda tek kalansýn
hayalini de ayný hazla severim
Öpüþlerinle alize rüzgarýmsýn
suskun dokunuþlar gibi bilirim

Son yýldýz da geceden düþüyor
yýkýlmýþ tabularýn sabahýna
Avuçlarýmda aþkýn ciðerleri yanýyor
ve Afrika’da üþüyor yüreðim
yoksan eðer yanýmda

Gülüþündeki güneþe hasretken tenim
Henüz baþka bir ele deðmemiþken elim
Haydi gel sevdiðim...
Gel sevdiðim.

Yasemin Göksel

Sosyal Medyada Paylaşın: